Warsztaty rozwijające aparat mowy – dykcja

i intonacja – ruch sceniczny – interpretacja roli –

i o co w tym chodzi? ­ – ciąg dalszy

Warsztaty rozwijające aparat mowy – dykcja i intonacja – ruch sceniczny – interpretacja roli – i o co w tym chodzi? ­ – ciąg dalszy

            W ramach projektu „ZWIERCIADŁO – SZTUKA W RESOCJALIZACJI”  w październiku bieżącego roku zakończyliśmy cykl warsztatów rozwijających aparat mowy, uwalniających od napięcia i stresu związanego z ekspozycją na scenie, rozwijające kreatywność pozwalającą na interpretację roli oraz zasady ruchu scenicznego. Dziewczęta uczestniczące w warsztatach wykonywały ćwiczenia rozciągające i rozluźniające całe ciało, ćwiczenia oddechowe wprowadzające do właściwego warsztatu jakim była praca nad dykcją i intonacją. Poprawna wymowa, staranność w wysławianiu korzystnie wpływa na pewność siebie, pozwala czuć się pewniej,  a intonacja wpływa np.: na właściwe wyrażanie emocji lub oddanie specyficznego charakteru danej wypowiedzi, a więc niesie ze sobą znaczenie – co pozwala właściwie odebrać i zrozumieć graną przez aktora rolę czy sytuację. Dykcja i intonacja ważna dla aktorów, ale również niezwykle ważna w dzisiejszym świecie, aby być właściwie i dobrze zrozumianym oraz właściwie i dobrze rozumieć innych. Wszystko w tym działaniu i zadaniu sprowadza się do komunikacji – komunikacji intrapersonalnej  i interpersonalnej czyli ze sobą samą i  z otoczeniem. Uczestniczki warsztatów zyskały pewność siebie, uczyły się wyrażania emocji i właściwej komunikacji co ułatwia odgrywanie roli, epizodów umieszczonych w konkretnych kontekstach sytuacyjnych, a także zasad poruszania się na scenie, co daje poczucie bycia we właściwym miejscu i w połączeniu  z właściwą dykcją tworzy zintegrowaną pewną siebie kreację aktorską. Poprzez rozwijanie umiejętności aktorskich dziewczęta nabywają kompetencji społecznych co nie pozostaje bez znaczenia dla dziewcząt zagrożonych niedostosowaniem społecznym lub demoralizacją. Dzięki zaangażowaniu dziewcząt w niniejsze przedsięwzięcie warsztatowe, przejawiane chęci i motywację do rozwijania umiejętności aktorskich wyłoniłyśmy 13 szczególnie zdeterminowanych wychowanek, które zagrały w inscenizacji wiersza Jana Brzechwy pt.: „Włos w rosole” podsumowującym projekt ZWIERCIADŁO – SZTUKA  W RESOCJALIZACJI.

 

Projekt współfinansowany przez:

Samorząd Województwa Wielkopolskiego

Stowarzyszenie OD NOWA

 

J.M., M.S., R.P.